لکنت زبان در کودکان ، اختلالی است که نزدیک به 5 الی 10 درصد کودکان را درگیر خود می کند و به شدت سبب نگرانی والدین آنها می شود.
کودکانی که دچار مشکلات اختلالات زبان می شوند، باید به موقع درمان شوند. وگرنه این مشکلات تا سنین بزرگسالی همراه آنها خواهد بود و ممکن است زمینه ساز مشکلات دیگری در آنها مانند افسردگی شود. نگران نباشید با تکنیک های جدید می توان بسیار از اختلالات گفتاری و زبانی را در بهترین گفتاردرمانی کرمان برطرف نمود.
نشانه های بارز لکنت زبان در کودکان
کودکان مبتلا به مشکل لکنت، نمی توانند ادای هجاها را به درستی انجام دهند. ادای حروفی مانند ک، گ و ت بیشتر از سایر حروف برای این کودکان دشوار است. مشکلات تکرار جملات و کلمات، کشیده گویی، مکث زیاد در زمان ادای کلمات و … ناشی از مشکل لکنت زبان در این افراد است. بنابراین اگر کودک شما در صحبت کردن با مشکلات این چنینی مواجه است، باید به یک کلینیک گفتاردرمانی معتبر و مجرب مانند کلینیک پیام کرمان مراجعه کنید تا وضعیت وی بررسی شود و اقدامات لازم برای رفع مشکل کودک انجام شود.
لکنت زبان ممکن است با نشانه هایی مانند افسردگی، گوشه نشینی، ترس از برقراری ارتباط با دیگران، تغییرات جسمی، تیک عصبی، پلک زدن، تنش در صورت و … همراه باشد. در چنین شرایطی ممکن است لکنت زبان ریشه در روان و اوضاع روحی کودک داشته باشد. البته نمی توان با قطعیت گفت که در این شرایط لکنت زبان به دلیل اختلال روانی در کودک ایجاد شده است.
انواع لکنت زبان در کودکان
نوع اول یا Developmental: کودکان زیر پنج سال و پسران بیشتر دچار این نوع لکنت زبان می شود. این نوع لکنت در زمانی که کودک در حال ارتقاء مهارت زبانی خود است، به صورت خود به خود رفع می گردد و احتمال باقی ماندن آن در کودک بسیار کم است.
نوع دوم یا Neurogenic: در این حالت، ناهنجاری های سیگنالی میان مغز و اعصاب یا عضلات وجود دارد.
نوع سوم یا Psychogenic: بیماری بر قسمتی از مغز تأثیرگذار است که بر تفکر و استدلال متمرکز است. این مشکل هنگامی رخ می دهد که کودک در اثر شوک یا ترس به لکنت دچار شده است و به قول عوام، زبان کودک بند آمده است.
علل بروز این مشکل در کودک
واقعیت این است که هنوز مشخص نیست که چه عاملی سبب لکنت زبان در کودکان می شود. ولی اغلب متخصصان بر این باورند که اختلالات گفتاری به طور کلی در اثر ژنتیک، لکنت زبان رشدی و عوامل عصبی رخ می دهد.
ژنتیک: اغلب متخصصان بر این باورند که لکنت زبان از یک پارامتر ژنتیکی برخوردار است. بیش از نیمی از کودکانی که لکنت دارند، در خانواده خود شخصی را دارند که مشکل لکنت دارد.
لکنت زبان رشدی: شمار زیادی از کودکان خردسال از 18 ماهگی تا 24 ماهگی که در حال تقویت مهارت گفتاری خود هستند، به لکنت زبان مبتلا می شوند. این لکنت کاملاً موقتی می باشد.
عوامل عصبی: بررسی ها بیانگر این است که مغز افرادی که مبتلا به لکنت هستند، با مغز افراد سالم به صورت متفاوتی پردازش می کنند. در واقع اختلالی در چگونگی انتقال زبان توسط مغز رخ می دهد.
سن ایجاد لکنت زبان
لکنت زبان در کودکان ممکن است نشانه ای از وجود مشکل نباشد. کودکان زیر سه سالی که لکنت دارند، ممکن است لکنت زبان موقتی را تجربه کنند و این مشکل با گذشت زمان حل شود. کودک خردسال برای بیان آنچه که در ذهن دارد در مواقعی به اندازه ای ذوق زده می شود که کلمات را به نادرستی بیان می کند.
لکنت موقتی با لکنت اصلی متفاوت می باشد. چنانچه لکنت کودک در سن خردسالی به صورتی است که برای ادای کلمات ناچار به بیرون آوردن زبان و اعمال فشار به فک خود است و صورت خود را جمع می کند، حتماً باید کودک را به پزشک نشان داد.
لکنت ممکن است در هر سنی بوجود بیاید. ولی اغلب کودکان دو تا پنج ساله دچار لکنت می شوند. بروز لکنت در سنین 6 تا 7 سالگی ممکن است رخ دهد. در سنین دبستان به سبب فشارهای وارده به کودک از سوی هم کلاسی، معلم و والدین، کودک از اختلالات گفتاری خود آگاهی پیدا می کند و مشکل لکنت خود را قبول می کند. لکنت زبان در کودکان در کلینیک گفتاردرمانی کرمان حل خواهد شد.
در سنین پیش از شروع نوجوانی، کودک با تغییرات مختص بلوغ خود مواجه می شود و اختلالات لکنت آنها در موقعیت های خاص و جدید مانند حرف زدن با آدم جدید، خرید، یافتن دوست و … نمود می کند. نوجوانانی که با مشکل لکنت زبان مواجه هستند، از جمع دوری می کنند و احتمال منزوی شدن و افسردگی را دارند.
درمان مشکل لکنت با حرف زدن والدین با کودک
مشکل لکنت در کودک با حرف زدن و مکالمه با وی حل می شود. توصیه هایی که به والدین در راستای رفع مشکل کودک می شود، شامل موارد زیر است:
- کودک نمی تواند جمله را تمام کند. در این حالت والدین نباید جمله کودک را تمام کنند.
- والدین برای حل مشکل لکنت زبان در کودکان باید اجازه بدهند که کودکان جملات خود را کامل کنند.
- والدین باید از پریدن وسط حرف کودک خودداری کنند.
- در زمان صحبت کردن به چشمان کودک نگاه کنید.
- سعی کنید کودک را وادار به برقراری ارتباط چشمی با خود کنید.
- به کودک نشان دهید که حرف های وی را با علاقه دنبال می کنید.
- به کودک یاری کنید که آهسته و شمرده حرف بزند.
- اصلاً تند و سریع با کودک صحبت نکنید و سبب گیج شدن آن نشوید.
- نگرانی و استرس خود در زمینه مشکل لکنت زبان کودک خود را به وی انتقال ندهید.
اقدامات لازم برای کمک به رفع مشکل لکنت زبان در کودکان
- دلیل لکنت زبان را بیابید و به تحلیل مشکل بپردازید.
- از کودک خود درخواست نکنید که مشکل لکنت خود را پنهان کند بلکه کمک کنید که با مشکل خود مواجه شود و آن را بپذیرد.
- به کودک توضیح دهید که لکنت اصلاً نقص نیست و آن را یک ویژگی خود بداند و امیدوار باشد که مشکل وی شاید حل شود.
- مواظب باشید که شخصی به مسخره کردن کودک نپردازد.